නිදහස් මතවාදිත්වය

නිදහස් මතවාදිත්වය

Thursday, November 13, 2014

සමාජ අධ්‍යයනයේදී න්‍යායික අවශ්‍යතාවය

සමාජ අධ්‍යයනයේදී න්‍යායික අවශ්‍යතාවය
න්‍යායක් යනු කුමක්ද ?

          යමක් බිහිවීමට එහි අවශ්‍යතාවයක් තිබිය යුතුය. න්‍යයායක් යන්න ඇතිවීමෙහිලාද මෙම කරුණ සාධාරණ වේ. න්‍යායක් ඇතිවීමට මූලිකව සමකාලීන සමාජයේ ස්වභාවික විද්‍යාවන්ගේ දියුණුව බලපා තිබේ. සාමාජීය විද්‍යාවන් ඇතිවීමෙහිලාද ස්වභාවික විද්‍යාවන්ගේ බලපෑම ඇතිවිය. පසුව සාමාජීය හා භෞතික විද්‍යාවන් පිළිබඳ විද්‍යාත්මක ක‍්‍රමයන් ගොඩ නැගීමට විද්‍යාඥයින් උත්සාහ කළහ.සාමාජීය විද්‍යාවන් හැදෑරීමේදීත් විද්‍යාත්මක ක‍්‍රමයන් යොදාගත හැකිය යන්න කොම්ටේ ඉදිරිපත් කළහ.සාමාජීය විද්‍යාවන්ගේ ක‍්‍රමෙවිදය උද්ගාමී හා නිගාමී විධික‍්‍රමය මඟින් ගත් ප‍්‍රපංච සාමාන්‍යකරණය කිරීම සිදුවේ.නමුත් ස්වභාවික විද්‍යාවන් තුළදී විද්‍යාත්මක ක‍්‍රමවේදය චක‍්‍රිය කි‍්‍රයාවලියක් ලෙස සකස් වන අතර එහිදී ප‍්‍රපංචයන් පැහැදිලිව හදුනා ගැනීමේ සිට එම ප‍්‍රපංච පිළිබඳ සාමාන්‍යකරණයක් කරා එළඹෙන පියවර කීපයක් ඇත.

               ප‍්‍රපංචය පිළිබඳ අවබෝධක් ලබා ගැනීම,     ප‍්‍රපංචය තුළින් ගැටලූවක් ගොඩ නගා ගැනීම,  ඒ තුළින් උපන්‍යාස ගොඩ නැගීම,  එම උපන්‍යාස ආනුභවික පරීක්‍ෂණයට ලක් කිරීම,  උපන්‍යාස සත්‍යෙක්‍ෂණය හෝ අසත්‍යෙක්‍ෂණය කිරීම,    ප‍්‍රපංචය පිළිබඳ සාමාන්‍යකරණයකට එළැඹීම,   එම ප‍්‍රපංචය න්‍යායක් හෝ වාදයක් ලෙස ස්ථාපිත වීම.

         මේ ආකාරයේ ක‍්‍රියාවලියක් න්‍යායක් ගොඩ නැගීමෙහිදී සිදුවනු ලබයි. නමුත් යම් යම් අවස්ථාවල උපන්‍යාසයක් නොමැතිව අහම්බෙන් වුවද න්‍යායන් ගොඩ නැගීමට පුළුවන. මෙම ක‍්‍රියාවලියෙන් ඔබ්බට ඉබේ පහළවූ අදහස් මත ගොඩනැගුණු න්‍යායන් වාදයන් ඉතිහාසයේ ඇත.

           උදා- අයිසෙක් නිව්ටන් ගුරුත්වාකර්ෂණ වාදය සොයා ගැනීමේ දී ඇපල් ගෙඩියක් හිස මතට වැටීම හේතු කොට ගෙන ඒ පිළිබඳ විමර්ෂණය කිරීමේ ප‍්‍රථිඵලයක් ලෙසට එම න්‍යාය සොයා ගැනුණි.

         කෙසේ වුවද න්‍යායක් ගොඩ නැගීම දීර්ඝකාලීන ක‍්‍රියාවක ප‍්‍රථිඵලයක් ලෙස දැක්විය හැකිය.සමාජය පිළිබඳව පුළුල්ව අධ්‍යයනය කර එය නිගමනයකට ලක්කර ඉදිරිපත් කිරීම න්‍යාය තුළින් සිදුවේ. මෙ හේතුඵල සම්බන්ධයක් පිළිබඳව නිර්මාණය වන්නකි. මෙම න්‍යායන් වලදී වැදගත් වන්නේ සෑම දෙනාටම පොදුවේ භාවිතා කළ හැකිවීමයි.

         මේ ආකාරයේ ස්වභාවික සාමාජීය විද්‍යාවන් තුළ ගොඩනැගූ න්‍යායන් පිළිබඳව විද්‍යාඥයින් විවිධ නිර්වචන ඉදිරිපත් කොට ඇත.න්‍යාය පිළිබඳ දැක්වූ අදහස් අතර
          ”න්‍යායක් යනු යමක් පැහැදිලි කිරීමේදී උපයෝගී කරගනු ලබන අදහස් සමූහයක එකතුවකි.ඒ නිසාම සමාජ ව්ද්‍යාත්මක න්‍යාය යනු මානව සමාජය ව්ග‍්‍රහ කිරීමට උපකාරි වන්නාවූ අදහස් සමූහයන්ගේ එකතුවකි. ”                                                -HARALAMBOOS-         
             එනම් අදහස් සමූහයක් කෙටිව ඉදිරිපත් කිරීමේ ක‍්‍රියාවලිය න්‍යායක් ඉදිරිපත් කිරීම තුළින් සිදුවන බව මෙහිදී කිව හැකිය.එය සමාජවිද්‍යාවට  මෙම න්‍යාය අදාල කර මානව සමාජය විග‍්‍රහ කිරීමට උපකාරිවන අදහස් සමූහයක් බව haralamboos දක්වා ඇත.

               සමාජ විද්‍යාව පිළිබඳ න්‍යායන් රාශියක් ඉදිරිපත් කර ඇති TOM BURN විසින් න්‍යාය අර්ථදක්වා ඇත්තේ ,
            ”සමාජ විද්‍යා න්‍යාය යනු න්‍යායාත්මක වශයෙන් මිනිසාගේ රුචිඅරුචි තත්ත්වයන් මිනිසාගේ බිඳවැවීම් හෝ ජයග‍්‍රහණයන් අපගේ උපාය මාර්ගයන් හෝ විහිදුනු අවස්ථාවන් ආදිය විග‍්‍රහකරනු ලබන විද්‍යාත්මක පරමාදර්ශයයි.”                         -TOM BURN –                                   

            මෙහිදී පුද්ගල මූලික වූ ජීවිත සංසිද්ධීන් විග‍්‍රහ කරන දෙයක් ලෙස ඔහු අදහස් කර ඇත.මේ පිළිබඳ අදහස් දක්වා ඇති තවත් නිර්වචනයක් ලෙස ,

         ”න්‍යාය යනු අප සමාජය දෙස බලන ආකාරය හෝ හෙලනු ලබන යම් යම් දෘෂ්ඨීන් තුළින් ගොඩ නැගෙන ආකෘතියකි.”               -BURNARD & BURGES-         
   
         උක්ත  න්‍යාය පිළිබඳව විවේචන දක්වන BILTON පවසන්නේ වර්තමාන සාමාජීය විද්‍යාවන් තුළ සාමාජීය වූ න්‍යාය ධර්මයන් හදුනාගත නොහැකි බවයි. එයට හේතු ලෙස දක්වන්නේ යම් සිද්ධියක් සම්බන්ධයෙන් ගොඩ නගන ලද න්‍යායක් නිශ්චිත වූ කාල පරිව්ජේදයක් තුළ පමණක් වැදගත් වන බවයි.එමෙන්ම න්‍යායක් ගොඩ නගන පරිසරය වෙනස් වනවාත් සමඟ න්‍යායේ ස්වරූපයද වෙනස් වන බවයි.මෙම හේතුනිසා සර්වවිශ්වීය ලෙස සාමාජීය විද්‍යාවන් තුළ න්‍යාය ගොඩ නැගිය නොහැකි බව BILTON පෙන්වා දෙයි.
          උදා- බටහිර කේන්‍ද්‍රකරගත් න්‍යායාචාර්ය වරුන් ඉදිරිපත් කරන සංකල්ප එලෙසින්ම බටහිර නොවන රටවල් වලට යොදාගත හැකිද යන්නට ඇත්තේ සීමිත ඉඩකඩකි.කාල් මාක්ස්ගේ අපෝහක  භෞතිකවාදය තුළදී පංති දෙකක ගැටුම තුළින් නව පංතියක් බිහිවීම යන සිදුවීම කරණකොට ගෙන සඳහන් කළද මධ්‍යම පංතියක් පිළිබඳව මාක්ස් සඳහන් කොට නොමැත. එය සැබවින්ම අන්තගාමී ස්වරූපයක් වන්නේ අන්ත දෙකින් එකක සාමාජිකයින් වීම නිසාවෙනි. මේ නිසා පැහැදිලිව සාමාජීයවිද්‍යා තුළ න්‍යාය ගොඩ නැගීමේ දී එහි සර්වවිශ්වීය වටිනාකම පිළිබඳව ගැටළුකාරී තත්ත්ව පවතී.

            කෙසේ වෙතත් ආචාරධර්මය දේශපාලන සංස්කෘතික පමණක් නොව ආර්ථික ඇගයුම් සහ සම්බන්ධතා සමාජයක් තුළ ව්‍යූහගතව තිබේ.මේ සියල්ල අඩු හෝ වැඩි වශයෙන් සමාජයක (structure )
ව්‍යූහය සහ කාර්යය කොටස  (function )  නිශ්චය කරනු ඇත. සංකීර්ණ සමාජයන් පමණක් නොව සරල සමාජයන් තේරුම් ගැනීමට පවා න්‍යායන් ඉදිරිපත් කොට තිබේ. මේ නිසාවෙන් සමාජය සංකීර්ණ වීමේ වේගය වැඩි වීමත් නිසා සමාජ කි‍්‍රයාවලීන්ගේ ගුණාත්මකභාවය වැඩි වීමත් නිසා වත්මන් සමාජ ක‍්‍රියාවලිය තේරුම් ගැනීමෙහිලා න්‍යායක අවශ්‍යතාවය බෙහෙවින් අවශ්‍යවේ. කෙසේ වුවත් න්‍යායන් ගොඩ නගමින් සියලූ බුද්ධිමතුන් උත්සාහ කළේ සමාජය හා සමාජ සම්බන්ධතාවන් පහදා දීමේ දී න්‍යායක් අවශ්‍ය වන බවය.
                  ( .මල්ලිකාරච්චි, ඩෙස්මන්ඞ් ,සමාජ විමසුම 12 කලාපය, පිට 49 )
                                      
 න්‍යාය යනු කුමක්ද යන්නට අදහස් දක්වන තවත් විද්‍යඥයකු දක්වන්නේ ,

            ”න්‍යායක් යනු අප විසින් රැස් කරගනු ලැබූ පුරුදු වඩාත් කාර්යක්‍ෂම ලෙස යොදා ගැනීම මෙන්ම යම් අවස්ථාවකට අනුව භාවිතා කළ යුතු අන්දම පිළිබඳව හැඟීමක් ගොඩ නගන්නාවූ මාර්ගයකි. එසේම වඩාත් වැදගත් වන්නේ මෙම පුරුදු සියල්ලම ඉවත් කර දැමිය යුතුද අවශ්‍ය අවස්ථාවන්ට අනුව නව අංගයක් වශයෙන්  ගොඩනැගිය යුතුද යන්න පෙන්වා දෙන්නකි.”       

                             - ඒබ‍්‍රහම් කැප්ලන් -

                     මෙම නිර්වචනය අනුව යම් න්‍යායක් පිළිබඳව සැලකීමේදී න්‍යායකි වෙනස් කරන්නේ ඇයි ? න්‍යායක් වෙනස් කරන්නේ කෙසේ ද? වෙනස් කිරීමේ දී වෙනස් කරන්නේ කුමක්ද ? න්‍යායේ හේතුවාදී කොටසද නැතිනම් ඵලයද යන්න  ? ආදී ප‍්‍රශ්න මතුවේ. උදාහරණයක් ලෙස ලෝකයේ අනිත්‍ය ස්වභාවය පිළිබඳ බුදුන් වහන්සේගේ පටිචිචසමුප්පාද න්‍යායක් වශයෙන් මෙම ස්වභාවය පැහැදිලිව හදුනා ගත හැකිය.

            ”න්‍යායක් යනු යම් යම් සිද්ධීන්වල සුවිශේෂී තත්ත්ව විස්තර කරන එහි සබඳතා නිරූපණය කරන සහ විවේචනය සපයන මෙවලම්ය. ”                                          -Dagless kelna -  
           උක්ත නිර්වචන සියල්ලම දෙස බලන විට හදුනාගත හැකි වන්නේ න්‍යායක් වශයෙන් අර්ථ දක්වන්නේ භෞතික හෝ සමාජ ක‍්‍රියාවලියක් පිළිබඳව අත්දැකීම් සම්භාරයක සම්පිණ්ඩනයක් ලෙස දැක්විය හැකිය බවය.
න්‍යායක් යොදා ගැනීමේ දී එහි ප‍්‍රායෝගිකව භාවිතා කිරීමේ දී එය උපයෝගි කරගන්නා ආකාරය පිළිබඳව අවධානය යොමුකිරීමේ දී ප‍්‍රධාන වශයෙන් කොටස් කීපයක් දැක්විය හැකිය.

    01. සංල්පීය න්‍යායන්                                                                                                                                                      එනම් න්‍යායයේ ඇති සංකල්ප පදනම මූලික අවධානය යොමු කරමින් එහි නිර්මාණාත්මක අධ්‍යයනය යොදා ගැනීම මෙහිදී සිදුවේ.
    02. පරිශීලන ආකෘතිය                                                                                                                                                     මෙහිදී අවධානය යොමුවන්නේ සංකල්පමය පදනම සැකසීමට මූලික වන පසුබිම් වූ කරුණු පිළිබඳව වේ.
    03. බුද්ධීමය ඉව                                                                                                                                                             බුද්ධීමය ඉව නැතහොත් බුද්ධීමය දායකත්වය තුළදී උපන්‍යාසය ප‍්‍රමේයය මෙන්ම උපකල්පන භාවිතය පිළිබඳ අවධානය යොමු කෙරේ.
    04. ප‍්‍රස්තූතය                                                                                                                                                                 ප‍්‍රස්තුතය යන්නෙන් දක්වන්නේ න්‍යාය තුළින් ගොඩනගන්නාවූ සාමාන්‍යකරණයෙහි සුවිශේෂීයත්වය පිළිබඳ ප‍්‍රධාන අවධානය දැක්වීමයි.                                                                                       
    05. න්‍යායේ ආකෘතිය                                                                                                                                                   න්‍යායක් ගොඩ නැගීමට බලපාන ආකෘතිය ලෙස තාර්කික නිගමනය ගණිතමය සූත‍්‍රකරණ හෝ හේතුඵල සම්භන්ධතාවයන් කෙරෙහි අවධානය මෙහිදී යොමුකෙරේ.
    06. පරමාදර්ශී වරය                                                                                                                                                      මෙහිද අවධානය යොමු කරන්නේ අප න්‍යායන් ගොඩ නැගීම සඳහා භාවිතා අධ්‍යයන ක්‍ෂේත‍්‍රය තුළින් ගොඩනගාගනු ලබන අර්ථ නිරූපණ හා විචල්‍ය අතර පවතින රටාමය ස්වභාවය කෙරෙහිය.ඒ අනුව න්‍යායක මෙවැනි සංකල්ප ඉතා වැදගත් වේ.

                  න්‍යායක් හදුනා ගැනීමේදී එම න්‍යායේ ඇති ප‍්‍රධාන ලක්‍ෂණ පිළිබඳව අවධානය යොමු කිරීම වැදගත් වේ.           
          න්‍යායක් හොඳින් නිර්වචනය කරනු ලැබූ සංකල්පයන් සහ තාර්කික අන්තර් සම්භන්ධතාවයන් ගොඩනැගුණු ප‍්‍රස්තුතයන් අන්තර්ගත විය යුතුය. මෙයට උදාහරණයක් වශයෙන් මූලික න්‍යායක් ලෙස ඉදිරිපත් කරනු ලැබූ 1957 දී ව්‍යනුකලනය වූ ගම (the disintegrating village ) නැමැති කෘතිය තුළින් සර්කාර් සහ තම්බයියා විසින් ලංකාවේ ගම්වල ඉඩම් අයිතිය පිළිබඳ දැඩි අසමානතාවයක් පවතින්නේ යයිද න්‍යෂ්ඨික පවුල් ප‍්‍රමාණය ශීඝ‍්‍රයෙන් වැඩිවී ඇති අතර ඒවායින් බොහොමයකට ඉඩම් අයිතියක් නැතැයිද ප‍්‍රකාශ කළේය.මෙහිදී කුටුම්භයක් හෝ නිවසක් ඔවුන් නිර්වචණය කළේ එක හැළියේ බත් පිසින කණ්ඩායමක් ලෙසටය.නමුත් පිය පාර්ශවයේ නිවසක පදිංචි වන විවාහ වූ දරුවන් එම ඉඩමේම වාසය කළත් න්‍යෂ්ඨික පවුල් ලෙස දැක්විය නොහැකි අතර තවමත් එම ඉඩම් නීතියෙන් ලියාදීම සිදු නොවේ.ඒ නිසා සංකල්ප හොඳින් නිර්වචනය කරනු ලැබූවක් වීම හා තාර්කික අන්තර් සම්භන්ධතාවයන් ගොඩනැගීම වැදගත් වේ. 

                 න්‍යායක් යනු විධිමත් ලෙස සංකේතාත්මකව ගොඩනගන ලද්දක් වන අතර එහි ඇති කරුණු නොපැහැදිලි රටාවකින් යුක්ත වීම හෝ ගුණාත්මක බවින් අඩු තක්සේරුවක් නොතිබෙන ඒවා විය යුතුය. උදාහරණයක් ලෙස 1970 දී බොසෙරප් (boserup ) විසින් දැක්වූ ආකාරයට යැපුම් අර්ථක‍්‍රමයක් පවත්නා එසේම නිෂ්පාදනය සඳහා කාන්තා දායකත්වය අවම වන සමාජ වල දෑවැද්ද ව්‍යූහගත වී ඇතැයි උපකල්පණය කෙරිණි. නමුත් සෑම සමාජවලම දෑවැද්ද දැකිය නොහැකි බැවින් බොසෙරප්ගේ උපකල්පණයන් පිළිබඳ ගෝලින් හා බොස්ටර් (golin & boster ) 1990 දී න්‍යායක් ඉදිරිපත් කරමින් දෑවැද්ද පවතින්නේ ඒක විවාහය හො බහු විවාහය පවතින ස්ථරීකරණය වූ සමාජයන් හි යයි දැක්වීය. මේ නිසා ගුණාත්මක බවින් අඩු න්‍යායන් නොවිය යුතුය.          
                                                                                                                                                                       එසේම  න්‍යායක් යනු ගුණාත්මක වශයෙන් තහවුරු කරගත් සාක්‍ෂිමත ගොඩනගන්නක් වන නිසා ඒ තුළ නිර්මාණාත්මක ක‍්‍රියාවලියක් ද අන්තර්ගත විය යුතුයි.මාක්ස්වාදී න්‍යාය තුළ මෙම නිර්මාණාත්මක කි‍්‍රයාවලියක් අන්තර්ගත වන න්‍යායාත්මක ව්‍යූහයකි.    
           එසේම න්‍යායක් යනු යම් කාල සීමාවකට හෝ දේශයකට සීමාවූ ලක්‍ෂණ වලින් යුක්ත වන නිසා න්‍යායක් සෑම විටම නව සාක්‍ෂි වලින් සහ නව පර්යේෂණයන්ගෙන් ප‍්‍රතිසංස්කරණයට ලක්කළ හැකි දෙයක් විය යුතුය.උදාහරණයක් ලෙස 1992 දී ග්‍රෝස් නැමැති සමාජවිද්‍යඥයා විසින් ස්ත‍්‍රි අනුලෝම විවාහ (female hyper gamy ) හා දෑවැද්ද හේතුවෙන් සිදුවන කි‍්‍රයාවලියක් ලෙස කුස්සියේ ගිණිවලින් ඇතිවන තරුණ විවාහක කාන්තාවන් මියයාම පිළිබඳ දැක්වූ මූලික න්‍යාය දැක්විය හැකිය. ගොස්ගේ මෙම න්‍යායික අර්ථකථනය ඉන්දියාව සම්බන්ධයෙන් පිළිගත හැකි වුවද වෙනත් සමාජයන්හි දෑවැද්ද හා සම්බන්ධ තත්ත්වයන් විග‍්‍රහ කිරීමට යොදා ගත නොහැක.             
  
             න්‍යායක අඩංගු කරුණු සහ සාක්‍ෂි යම්කිසි ආකාරයක න්‍යායාත්මක ක‍්‍රමවේදයකට අනුව සැකසූ ඒවා නිසා එය යමක් තහවුරු කර ගැනීම සඳහා ප‍්‍රාරම්භක පරමාදර්ශයන් ලෙස භාවිතා කළ හැකිවිය යුතුය.    කෘත්‍යවාදී න්‍යාය උපයොගී කොට ගෙන සමාජයයේ ඇති සමාජ ආයතනවල කාර්යභාරය හදුනා ගැනීම සඳහා පරමාදර්ශයක් ලෙස යොදා ගන්නා අවස්ථා අපට දැක ගත හැකිය.   
    
          එසේම න්‍යායක් බොහෝ දෙනාගේ එකඟත්වයෙන් ගොඩ නගන්නාවූ ව්ධිමත් සූත‍්‍රකරණයක් වන අතර ඒ තුළ මිනුම් ඉහළ ප‍්‍රථිශතයකින් යුක්ත වාස්තවික භාවයක් සහ අනාවැකි පලකිරීමේ බලය ඇතුළත් විය යුතුය.සූර්යකේන්‍ද්‍රවාදී න්‍යාය තුළ විධිමත් සූත‍්‍රකරණයක් ඇති අතර එහි ඉහළ ප‍්‍රථිශතයකින් යුත් මිනුම් භාවිතා කරන අතර අනාවැකි පලකිරීමේ බලයක් එහි ඇත.න්‍යායක වලංගුභාවය තක්සේරුකරන විට ප‍්‍රධාන අවධානය යොමු විය යුත්තේ වැදගත් ගැටලූවලට එම න්‍යායන් සාර්ථක විසදුම් දෙන්නේද යන්න සොයා බැලීමටයි.එසේ නොමැතිව මේ න්‍යාය සත්‍යද විධිමත්ද යන්න සොයාබැලීම නොවේ.
            කෙසේ වුවද සමාජ න්‍යායන් කෙරෙහිද අවධානය යොමු කිරීම මෙහි දී වැදගත් වේ.සමාජය සංකීර්ණ වීමේ වේගය වැඩි වීමත් සමාජ ක‍්‍රියාවලීන්ගේ ගුණාත්මකභාවය තීව‍්‍ර වීමත් නිසා අප අකැමති වුවත් අද සමාජ කි‍්‍රයාවලිය තේරුම් ගැනීමට න්‍යායක් අවශ්‍ය වනු ලබයි.එහිදී මෙතෙක් සමාජවිද්‍යාවේ චින්තකයින් ඉදිරිපත් කරනුලැබූ න්‍යායාත්මක ප‍්‍රවේශයන් මූලිකව දැක්විය හැකිය.      
                    
                     19 වන ශත වර්ෂයේ සිටි දැවැන්තයින් වූ ඩුර්කයිම් වෙබර් මාක්ස් ගේ සිට පසුව පාර්සන්ස් ගේ සිට ගිඞ්න්ස් දක්වා ද විවිධ න්‍යාය සමාජ කි‍්‍රයාවලිය විවිධ කෝණවලින් සහ මානයන්ගෙන් විග‍්‍රහ කරමින් සමාජය පිළිබඳ ඥාණයට ගැඹුරක් දුන් අතර අදද න්‍යාය ගොනු කරන හබමාස් වැනිචින්තකයින් ඇත.ඒ අනුව සමාජය අධ්‍යයනය කරන්නෙතුට අනිවාර්යෙන්ම න්‍යායක ශාස්ති‍්‍රය භූමිකාවක් ඇති බව පිළිගත යුතුය.                                                ( මල්ලිකාරච්චි, ඩෙස්මන්ඞ්,සමාජ හා මානව විද්‍යාත්මක ලිපි, පිටු 51   ) 


යූ . එ් . රුවන් කුමාර
         
(BA.sp.(hon), MA- peradeniya, HRM.dip)

ප‍්‍රාථමික සමාජවල අභිචාර, අද දකින සමාජ ව්‍යූහය තුළ වන වැදගත්කම

ප‍්‍රාථමික සමාජවල අභිචාර, අද දකින සමාජ ව්‍යූහය තුළ වන වැදගත්කම

     උපතේ සිට මිනිසා සෑම දෙයක් තුළින්ම තම අභිමතාර්ථ අරමුණු සාධනය මුල්කොට ගත්තේය.විශේෂයෙන් ප‍්‍රාථමික මිනිසා තමා ලත් දැනුම ආශ‍්‍රයෙන් සෑම දෙයක්ම ග‍්‍රහණය කර ගැනීමට උනන්දුවිය.මෙහිදී එම ජනයාට විශවාස කළ නොහැකි පිළිතුරු සෙවිය නොහැකි සහ ඒවාට අභියෝග කිරීමට නොහැකි වටපිටාවක් තුළ මිනිසා කළේ එම සංසිද්ධීන්ට යටත් වී එම සිදුවීම් වලට පිළිතුරු ලබා ගැනීම සඳහා නොපෙනෙන බලවේග ඔස්සේ පිහිට අයැදීමය.මේ ආශ‍්‍රිතව ගොඩනැගුණු විශ්වාස පද්ධති හා කි‍්‍රයාකාරකම් අභිචාර ලෙස හදුනා ගැනෙන බව බොහෝ දෙනා විශ්වාස කරනු ලබයි.මිනිසාගේ ජීවන ක‍්‍රමය තුළ පවතින යම් යම් කි‍්‍රයාකාරකම් සලකා බැලූවිට මෙම අභිචාරමය වූ ලක්‍ෂණ සමාජය තුළින් හදුනා ගනු ලබන බව හා ඒවා දැඩිව ග‍්‍රහණය කරගෙක ඇති බව පෙනී යන කරුනකි.මේ නිසා අභිචාර පිළිබඳව සමාජවිද්‍යාත්මක වශයෙන් සොයා බැලීම කාලීනව වුවද වැදගත් වූවක් ලෙස සැලකිය 
           මෙම අභිචාර පිළිබඳ දක්වන මතයන් සහ ඒ පිළිබඳව ප‍්‍රාථමික සමාජය තුළ පැවති වැදගත්කම පිළිබඳව මෙහිදී  අවධානය යොමුකර තිබේ.ප‍්‍රාථමික සමාජ පමණක් නොව වත්මන් සමාජයන් දක්වාම මෙම අභිචාර පැවතී නමි එම අභිචාර කොතරම් දුරට ජනවිඥානය හා සම්භන්ධ වී ඇත්ද යන්න පිළිබඳ මෙහිදී විශේෂ අවධානයක් යොමුකර ඇත.නොපෙනෙන බලවේග තුළින් පිහිට ප‍්‍රාර්ථනා කිරීම තුල ඇති සමාජමය අර්ථය කෙබදුද යන්න මෙහිදී දක්වා ඇත.
         ඒ අනුව සටහන තුළින් අභිචාර පිළිබඳ සමාජ විද්‍යාත්මක මතය සමාජ හා මානව විද්‍යාත්මකව විද්‍යාඥයින් විසින් කළ පර්යේෂණ ඔස්සේ දක්වා ඇති අතර එමඟින් අභිචාර එම සමාජයන්හි ඉටුකළ කාර්යයන් පිළිබඳව අවබෝධ කරගැනීමට මෙම ලිපිය උපකාරිවනු ඇත.

අභිචාර යනු මොනවාද ?

             මානව ශිෂ්ඨාචාරය ආරම්භයේ සිටම විශ්වය පිළිබඳ තේරුම් ගැනීමට නොහැකි මිනිසා ඒ සඳහා යොදා ගනු ලැබූ ආධාරකයක් වශයෙන් අභිචාර දැක්විය හැකිය.මුල් යුගයේ දී විශ්වය හා එහි සිදුවන යම් යම් සංසිද්ධි පිළිබඳ තමන් එයට බලපෑමක් එල්ල කිරීමට අපොහොසත් වීම නිසා එයට බියක් දක්වා ඒ පිළිබඳ අවනතභාවය තුළින් අභිචාරාත්මක කි‍්‍රයාකාරකම් එම සමාජය තුළ ස්ථාපිත වන්නට ඇත.ස්වාභාවික ලෝකයේ සිදුවූ වැස්ස, නියඟය, ගෙරවීම, විදුලි කෙටීම, ලෙඩ සෑදීම, මරණය ඇතිවීම ආදී උපද්‍රව සිදුවන්නේ ඇයිදැයි, කුමන බලවේගයක් දැයි නිශ්චය කරගැනීමට අපොහොසත් වීම නිසාවෙන් ඔවුන් කළේ එයට දේවත්වයක් ආරෝපණය කිරීම බව මානව ඉතිහාසය පිරික්සීමෙන් සොයාා ගත හැකිය.එම යම් යම් කි‍්‍රයාකාරකම් තාක්‍ෂණය අතින්, විද්‍යාව අතින්, තාර්කිකව දියුණු නූතනය දක්වාම පවතින්නක් වේ.මේ නිසාවෙන් මෙම අභිචාර තුළින් මානව සමාජය හා සමාජ හැසිරීම් තේරුම් ගැනීමෙහිලා ප‍්‍රබල මාධයයක් වී ඇත.මේ නිසාවෙන් අභිචාර පිළිබඳ විවිධ අංශයන් ඔස්සේ කථිකාවන් ගොඩ නැගී ඇත.අභිචාර හදුනා ගැනීම සඳහා ඒ පිළිබඳව ඉදිරිපත් කර ඇති නිර්වචන කීපයක් සලකා බැලීම වැදගත් වේ.
         අභිචාර පිළිබඳ බි‍්‍රතාන්‍ය විශ්ව කෝෂය දක්වා ඇත්තේ,
          ”අභිචාර යන්න  පුළුල් පරාසයක යෙදෙන අත්භූත සංසිද්ධි හා සම්භන්ධ යෙදුමක් ලෙසට ද, බොහෝ ආගමික සම්ප‍්‍රධායන්ගේ සාරය තුළ පවතින පුද පිළිවෙත් විශ්වාස පද්ධති ආශි‍්‍රත කි‍්‍රයාකාරකම් ලෙසටද ,ආදී මිනිසා සතුව පැවති දැනුම අනුව සමාජ සංස්කෘතිකමය අත්භූත සිද්ධි මත ගොඩ නගාගත් කාලයෙන් කාලයට හා තැනින් තැනට වෙනස් වෙමින් පවතින තත්ත්වයක් ලෙසද, හදුන්වා දී තිබේ (encyclopedia of Britannica )
          මෙම නිර්වචනය තුළින් හදුනාගත හැකිවන්නේ අත්භූතජනක සංසිද්ධි මත පදනමිව පැවති වත්පිළිවෙත් සහිත කි‍්‍රයාකාරම් අර්ථ දක්වා ඇති බවය.
             ඇමරිකානු විශ්ව කෝෂය දක්වා ඇත්තේ,
        ”අතීතයේ ජීවත් වූ මිනිසුන් විශ්වාස කළ අධිස්වාභාවික බලවේග හා භූත ආත්මයන්ගෙන් එල්ල වූ බලපෑම් මත ගොඩනැගුණු මානව හැසිරීමකි” (encyclopedia of Americana).
         මෙම නිර්වචනයට අනුව අධිස්වාභාවික බලවේග හා භූතආත්ම ලෙස විශ්වාසයන් පවතින බව හා ඒ තුළින් මානව ක‍්‍රියාකාරකම් වෙනස් වූ බව දක්වයි.
             මෙයට අමතරව සිංහල විශ්වකෝෂය අභිචාර අර්ථ දක්වන්නේ,
       ”ලෝකයේ සෑම මනුෂ්‍ය සමාජයකම පාහේ දක්නට ලැබෙන මිනිසුන්ගේ යම් යම් අභිමතාර්ථයන් ඉටුකර ගැනීමට කරනු ලබන අණ වින හූනියම් යනාදිය අභිචාර ලෙසට ගත හැකිය.එම සෑම කි‍්‍රයාවක්ම මන්ත‍්‍ර ගුරුකම්
( exorcism )යන වචනයෙන් හදුන්වනු බව පෙනී යයි.”
        මේ අනුව මිනිසුන්ගේ පවතින විවිධ වූ අවශ්‍යතාවයන් ඉටුකර ගැනීමට යොදාගනු ලබන හදි හූනියම් යන්ත‍්‍ර මන්ත‍්‍ර ආදී කි‍්‍රයාකාරකම් ලෙස හදුන්වයි.
             ”ආගම සාමූහික සමාජ ඒකරාශිත්වයන් හි පොදු අරමුණු දෙස යොමු වීමක් ඇති ගෞරවය මත ගොඩ නැගුනක් බවත් අභිචාර සමාජ විරෝධී හා ආත්මාර්ථකාමී අරමුණු දෙස යොමු වූ පුද්ගලික යොමු වීමක් ”ලෙස සමාජීය විද්‍යා විශ්වකෝෂය දක්වයි.මෙයින් ආගම හා අභිචාර යන්න මාවත් දෙකක් ඔස්සේ සිදුවන බව දක්වයි.එනම් ආගම පොදු අරමුණක් හා අභිචාර පුද්ගලික වූවක් බවත් ය.
                   මෙයට සමාන අදහසක් දක්වන ආගම පිළිබඳ විශ්ව කෝෂයට අනුව,
          ”මිනිසුන් විශ්වාස කරන මිත්‍යා කථා පුවත් හා විශ්වාස මත ආගම හා අභිචාර ගොඩ නගෙන බවත් ආගමික මිත්‍යාවන්ගේ  විශ්වාසය මඟින්  විශ්ව භාවිතයන් සහිත පොදු යහපත ස්ථාපිත කරවන බවත් පෙන්වා දේ.නමුත් අභිචාරාත්මක මිත්‍යාවන් පුද්ගලික අරමුණු හා බැදුණු භාවිතයන් ලෙස දක්වා ඇත”.
           එයින් දක්වන්නේ මිත්‍යා කථා ආගමේ හා අභිචාර වල මුලික පදනම වන බවයි.එහිදී සමාජීවිද්‍යා විශ්වකෝෂයට අනුව දැක්වූවා සේ ආගම පොදු යහපත හා අභිචාර පුද්ගලික අරමුණු වලට සීමා වන බව සඳහන් කර ඇත.
            ආගම හා අභිචාර පිළිබඳ මානව විද්‍යාත්මක පර්යේෂණ කළ මානව විද්‍යාඥයන් ලෙස   E.B. ටයිලර් , ජේම්ස් පේ‍්‍රසර් ආදින් දැක්විය හැකිය.ටයිලර් ට අනුව,
             ”ආගම යනු අධිභෞතික සත්ත්වයන් ( ජීවීන්) පිළිබඳ විශ්වාස පද්ධතියයි”
ලෙස දැක්වීමෙන් මිත්‍යා විශ්වාස හා සම්බන්ධ අභිචාර ඇසුරු කරගත් බව එයින් පැහැදිලිවේ. E.B. ටයිලර් විසින් ඔහුගෙ SAVAGES කෘතිය තුළින් අභිචාර නිර්වචනය කරනුයේ ව්‍යාජ විද්‍යාවක් ( PSEUDO SCIENCE ලෙසය.
එසේ වන්නේ

          ”අභිචාරාත්මක වත් පිළිවෙත් ඉටුකරන්නා නැතහොත් අභිචාරිකයා Magician හා ජනතාව අභිචාර ක‍්‍රියා හා ඒවායින් අත්වන ප‍්‍රථිපල අතර සම්භන්ධ අවිවාදිතව පිළිගන්නා බවත් එසේම එය තාර්කිකව හෝ විද්‍යාත්මකව හෝ විග‍්‍රහ කළ නොහැකි පිළිගන්නා අදහස් හා මතවාද මතගොඩනැගුනක් ”පමණක් බව සිදුවෙනු දැක්වීමෙනි.මෙම අභිචාර පිළිබඳ ප‍්‍රාථමික සංස්කෘතියේ ( PRIMATATIVE CULTURE) කෘතියේ සර්වාත්මවාදය (Animism) සංකල්පය ඔස්සේ විග‍්‍රහකොට ඇත.එහිදී මෙම දර්ශනය ප‍්‍රධාන විශවාස පද්ධති දෙකක් ඇතිබව දක්වයි.
          01. පුද්ගලයාගේ මරණින් පසුව කි‍්‍රයාකාරී ආත්මයක් තිබිය හැකියැයි විශ්වාස කිරීම.
          02. භෞතික ලෝකය පාලනය කරන වෙනත් අධිස්වාභාවික බලවේග ඇතැයි විශ්වාස        කිරීම .   
           කෙසේ වෙතත් මෙම බලවේග යහපත් අයහපත් බලවේග ලෙස බලපෑම් කළහැකිබව පිළිගැණුනි.මෙම බලවේග වල ශක්තීන්ගෙන් යහපත බලාපොොත්තුවෙන් මිනිසා මේ කෙරෙහි විශ්වාසය තැබූ බවද ඒ මඟින් මනුෂ්‍ය සමාජයයේ මිත්‍යා විශ්වාස ඇතුළත් මානව හැසිරීම් ගොඩ නැගුණු බව දක්වා ඇත.
             ජේම්ස් පේ‍්‍රසර් දක්වන ආකාරයට ,
        ප‍්‍රාථමික මිනිසා තම බුද්ධිය අනුව විවරණය කරගත නොහැකි දේ පිළිබඳව බලයක් ගෞරවයක් ආරෝපණය කරඇති කරගත් විශවාස පද්ධතියක් තුළින් අභිචාර බිහිවන දක්වයි.එම විශ්වාස පද්ධතිය පිනවීමට යාමෙන් ආගම යන සංස්ථාව හදුනා ගනී.ස්වර්ණමය ශාඛාව (GOLDEN BRANCH) කෘතියේ පළමු වෙලූම වන අභිචාර කලාව ( THE MAGIC ART ) කෘතියේදී අතීතයේ සිට අභිචාර ආගම අතර සබඳතාවය සමාජ සංස්කෘතිය සමඟ ද නොබෙදී අද දක්වා පැවැත්වීගෙන එන බව ඔහු දක්වා ඇත.
         ජේම්ස් පේ‍්‍රසර් පරිණාමීය අවධීන් ඔස්සේ අභිචාර පිළිබඳ දක්වා ඇත.අභිචාර ආගම හා විද්‍යාව එකිනෙකින් පරිණමය වී ගොඩනැගුණු චින්තාවන් තුනක් ලෙස හදුන්වා දී ඇත.ඒ අනුව මානව චින්තනය අවධි තුනක් ඔස්සේ විධික‍්‍රම ගොඩනැගෙන බව කියයි.
                                01. ප‍්‍රාථමික චින්තනය
                                02. ආගමික චින්තනය
                                03. විද්‍යාත්මක චින්තනය
         මේ අනුව මානව සමාජයයේ ආගමික සංස්ථාවේ ආරම්භයට පාදක වූ විශවාස හා කි‍්‍රයාකාරකම් පද්ධතියක් ලෙස අභිචාර හදුන්වා දෙයි.
    ජේම්ස් පේ‍්‍රසර් ද අභිචාර ව්‍යාජ විද්‍යාවක් ලෙසට දක්වයි.ඔහු එය දක්වන්නේ පහත වර්ගීකරණය අනුවයි.
                                                             අභිචාර ( MAJIC )
--------------------------------------------------------=----------------------------------------------
න්‍යායාත්මක (ව්‍යාජ විද්‍යාවක් )                                          ප‍්‍රායෝගික (ව්‍යාජ කලාවක් )

                                                                             ප‍්‍රකටාර්ථ අභිචාර    -   අනිශ්ටාර්ථ අභිචාර

   
           මෙම වර්ගකර දැක්වීම අනුව සියලූම අභිචාර මිනිසා භාවිතා කරන අන්දම හා ඒවායින් මිනිසාට ඇති කරන ප‍්‍රථිඵලය අනුව නැවත කොටස් දෙකකට බෙදයි.
                                        01. යහපතට කෙරෙන අභිචාර (White magic)
                                        02.අයහපතට කෙරෙන අභිචාර දුරාචාර ( Black magic )
    මෙයින් White magic මිනිසාගේ යහපතටත් Black magic මිනිසාගේ අයහපතටත් භාවිතා කරනු ලබයි. Black magic ස්වභාවය නම්  "Black Magic" is any form of occult ritual, practice or belief system which the observer considers unethical or forbidden by the observer's religious or philosophical beliefs. (http;/www.google.com/wekepedia/majick)

            (ELEMENTARY FORMS OF REGIOUS LIFE) නැමැති කෘතිය රචනා කරමින් එමිල් ඩුර්කයිම් ආගම හා අභිචාර පිළිබඳව සාකච්ජාකර තිබේ.මෙහිදී ප‍්‍රාථමික මිනිසාගේ විශ්වාස හා කි‍්‍රයාකාරකම්වල අන්ත දෙකක් හදුනා ගනී.
                             01. ලෝකෝත්තර (පාරිශුද්ධ )                                                                                                                      02. ලෞකික (පාරිශුද්ධ නොවන)
             මෙයින් ලෝකෝත්තර වූ පාරිශුද්ධ දේ මූලිකව ගොඩ නගාගත් ක‍්‍රියාකාරම් පද්ධතිය ඩුර්කයිම් ආගම හා අභිචාරාත්මක ක‍්‍රියාකාරකම් ගොඩ නැගෙන බව දක්වයි.මෙම අංශ දෙකේ අවියෝජනීය සබඳතාවයක් ඇති බව ඔහු දක්වයි.මෙම අදහස් උපුටා දක්වමින් රැුඞ්ක්ලිෆ් බ‍්‍රවුන් ආගමික වත්පිළිවෙත් සමාජ ඒකාබද්ධතාවය ඇතිකරන බවද අභිචාර සමාජ විරෝධී ලක්‍ෂණ පෙන්නුම් කරමින් පුද්ගල අරමුණු හා ආත්මීය ලෙස සිදුවන අතර ආගම ප‍්‍රතික්‍ෂ්ප කරන්නක් බවද ඔහු දක්වයි.

            මේ පිළිබඳව මානව විද්‍යාඥයකු වූ මහාචාර්ය බ්‍රොනිස්ලෝ මැලිනොව්ස්කි විසින්ද අධ්‍යයනයන් සිදු කොට ඇත.ප‍්‍රාථමික ජනයා තමා දන්නා උපක‍්‍රම වලින් පමණක් අභිමත ප‍්‍රථිඵල නොලැබෙන කල්හි අභිචාර වල පිහිට පතන බව පවසයි.එය ස්වභාව ධර්මයාගේ කි‍්‍රයාකාරිත්වය මිනිසාගේ අවශ්‍යතාවයන් තෘප්තතිමත් කර ගැනීමට යොදා ගැනීම යනු එය විද්‍යාත්මක දැනීමක් එම ජනතාවට තිබූ බව ඔහු දක්වයි.ඒ නිසා අභිචාර විධි වනාහි තමන් දන්නා කාර්මික උපක‍්‍රම වලින් ඉටු නොවන කාර්්‍ය භාරයන් ඉෂ්ඨ කර ගැනීමට දරන ප‍්‍රයත්නයක් ලෙස දක්වා ඇත.
           මැලිනොව්ස්කි ශාන්තිකර සාගරයේ දූපත්වල ජීවත් වන ට්‍රෝබියන් (Trobriand ) නම් ගෝත‍්‍රික ජනතාව පිළිබඳ කළ අධ්‍යයනය තුළදී එම ජනතාව ඔරු සෑදීම, ගෙවතු වගාව, උද්‍යාන වැවීම, ආදිය පිළිබඳ උසස් දැනුමක් පවතින නිසා අභිචාර වල පැවති කෘත්‍යසාධ්‍යතාවය මුල්කරගෙන ඒ පිළිබඳව උනන්දුවක් පවතින බව දක්වයි. (අමරසේකර, සමාජ මානව විද්‍යාව,2001) අකුණු කුණාටු ආදී ගැටලූ වලදී , ගංවතුර නියඟය වනසත්ව හානි ආදී ගැටලූ වලදී අභිචාර භාවිතා කළ අයුරු ඔහු දක්වයි.
            රේමන්ඞ් පර්ත්  (REMAND PERTH) ගේ අදහස් ද මෙහි සඳහන් කිරීම ප‍්‍රයෝජනවත් වේ.ඔහුගේ මානව ප‍්‍රභේද කෘතිය තුළදී දක්වා ඇත්තේ මානව පාලනයක් පිළිබඳ න්‍යායක් මත භාහිර ලෝකය වෙත කිසියම් ප‍්‍රායෝගික අරමුණක් කරා මානව ආශාවන් ඉදිරිපත් කරන එහෙත් රීතියක් ලෙස අභිචාර හදුන්වා දේ.මෙහිදී ද දක්වන්නේ මිනිසුන්නේ ප‍්‍රායෝගික අරමුනු මුල් කොට ගෙන අනුගමනය කරන අනර්තික වත්පිළිවෙත් බවය.
          අභිචාර පිළිබඳ න්‍යාත්මක විග‍්‍රහයක් කරන E.E.එවන්ස් පි‍්‍රචාර්ඞ් සුඩාන් ගෝත‍්‍රික සමාජයක් වූ ආසන්ඬේ ප‍්‍රාථමික සමාජය අධ්‍යයනය කර ලියූ WITCH CRAFT ORACLES AND MAGIC AMONG AZANDE කෘතිය තුළදී අදහස් දක්වමින් කියා සිටිනුයේ අභිචාරකයන් උපතින්ම එම බලය සහිත බවය.මෙය පිටින් ලැබෙන දෙයක් නොවනබවත් එය මාන ලෙස හදුන්වනු ලබයි. ආසන්ඬේවරුන්ගේ අභිචාර දක්වන ප‍්‍රිචාර්ඞ් දක්වන්නේ අභිචාර සංකීර්ණවූ පිළිවෙත් පද්ධතියක් ලෙසටය.එහිදී ප‍්‍රධාන අංග තුනක් ඇති බවත් එය එකිනෙකට සම්භන්ධ බවත් පෙන්වා දේ.

                                               හූනියම් ( With craft )
               
                නිමිති  (Divination  )                                          පේන  (Oracles)

          මෙහිදී පේන හා හූනියම් එකානෙකට ගැටෙන මාර්ග දෙකක් ඔස්සේ ගමන් කරන බව දක්වයි.එසේ පේන වල අවසානය හූනියම් වල මූලය හදුනා ගැනීම බව ඔහු දක්වයි.

             අභිචාර පිළිබඳ විමසීමේදී ශ‍්‍රි ලංකාවේ අභිචාරයන් පිළිබඳවද දැක්විය යුතුය.ශ‍්‍රිලංකාවේ ගොඩ නැගුණු අභිචාර ක‍්‍රමයන් මූලිකව වර්ග කීපයක් දැක්විය හැකිය.

                   01. බුදුන් වහන්සේ හා ති‍්‍රවිධ රත්නය හා සම්භන්ධ යාතු කර්ම.
                   02. සමස්ත දේශයටම බලපාන ප‍්‍රධාන ප‍්‍රාදේශීය දෙවියන්ට කරන යාතුකර්ම.
                   03. ජීවිතයේ වැදගත් අවස්ථා හා සම්භන්ධ ද්වාරකර්ම.
                   04. ග‍්‍රහ දෙවියන්ට කරන යාතු කර්ම.

මෙයට අමතවරව අභිචාර අරමුණු අනුවද නැවත බෙදිය හැකිය.
                    01. දෛනික ජීවිතයේ අර්බුධකාරී අවස්ථා.
                    02. වෘත්තීය හා පුද සිරිත්.
                    03. අපරාධ හා දඩුවම් වලට.
                    04. වාර්ෂික මංගල්‍යය.

            මේ අනුව ප‍්‍රාථමික සාමාජයේ තිබූ යම් යම් අභිචාර ක‍්‍රමයන් වෙනස් වෙමින් වුවද මිනිස් අවශ්‍යතාවන් හා සම්භන්ධ වෙමින් අද දක්වාම පැවතීගෙන එයි.
          මේ අනුව සමස්තයක් ලෙස මූලිකව අභිචාර සත්‍ය අසත්‍ය ලෙස දකින විමසුම් නුවණ වෙනුවට එහිදී මූලික වන්නේ භක්තිය හා විශවාසයයි. ( අමරසේකර, සමාජ විමසුම, 13 කලාපය, 2009, 86 පිටුව) ප‍්‍රාථමික සමාජ තුළදී ලෝකයේ සිදුවන අත්භූත ලෙස දුටු පාලනය කළ නොහැකි යම් යම් සිදුවීම් සඳහා නොපෙනෙන බලවේග ඔස්සේ තම යහපත අපේක්‍ෂාකිරීම අභිචාර වලදී සිදු වූ බව කිව හැකිය.එහිදී ඩුර්කයිම් පෙන්වා දුන් පරිදි සමාජයයේ ඒකාබද්ධතාවයක් මේ නිසා ඇතිවන බව කිව හැකිය.මෙම අභිචාර මනුෂ්‍ය යහපත මෙන්ම අයහපත ද එම නොපෙනෙන බලවේග වලට ඇතිකළ හැකිය යන්න ප‍්‍රාථමික වැසියන් තූළ වූ බව කිව හැකිය.

  

                                        ප‍්‍රාථමික සමාජයන්හි අභිචාරවල වැදගත්කම

            උක්ත දක්වන ලද අභිචාරාත්මක පිළිවෙත් සමුදායන් අද දක්වාම පැවත එ්ම ඍජුව බැහැර කළ නොහැකි එහි මනුෂ්‍ය අවශ්‍යතාවන්ට සුවිශේෂී මෙහෙයක් මෙමඟින් ඉටුකරනු ලබන බව කිව හැකිය.එසේ නොවන්නට අභිචාර මෙතෙක් කාලයක් පැවතීමට ඉඩ නැත.ඒ කෙසේ වුවද ප‍්‍රාථමික සමාජය තුළ මෙම අභිචාර කුමන කාර්්‍යයක් ඉටුකර ඇත්ද යන්න දැක්වීම වැදගත් වේ.
             ඇතැම් සමාජවල යම් යම් තහංචි  Taboo ඇති බවද එම තහංචි කඩ කිරීම බරපතල වරදක් ලෙස ඔවුන් දුටුවහ.එය දේව උදහසට ලක් වන බව ද පිළි ගැණුනි.ඔවුන්ගේ සමූහයම මෙය පිළිගැනුණු විශ්වාස පද්ධතියක් තිබී ඇත.මෙම අභිචාර පිළිබඳ විමර්ශනය කළ රැඞ්ක්ලිෆ් බ‍්‍රවුන් පොලිනීසියානු සමාජය ආශ‍්‍රයෙන් මෙය පෙන්වා දේ.එහිදී අලූත උපන් බිළිඳෙකු අතින් ඇල්ලීම, මළ සිරුරක් ස්පර්ශ කිරීම, අපවිත‍්‍ර දෙයක් ලෙස පෙන්වා දෙන අතර එම තහංචි කඩ කිරීම වරදක් බව ඔවුන් පෙන්වා දේ. මේ ආදී කිලිටු  අපවිත‍්‍රතා නැතිකිරීම සඳහා ඉන්දියාවේ පූජා පැවැත්විණි.ඒ අනුව ඒවා දොස් නසන ඉන්දීය අභිචාර විධික‍්‍රමයන් ලෙස තිබිණි.
              ප‍්‍රාථමික අභිචාර පිළිබඳ මැලිනොව්ස්කි දක්වන ආකාරයට ට්‍රෝබියානු මුහුදේ මාලූ හිඟවූ කාලයන් හීදී එය නැතිකරවීම සඳහා ඔවුන් කරන අභිචාර පිළිවෙත් ගැන දක්වයි.ඒ අවධියේ දී කුඩා මසුන් අල්ලා ගිණි ගොඩක් ගසා ඒ වටා නටමින් මන්ත‍්‍ර ගායනා කරන අතර එම මසුන් අහසට විසිකරන චාරිත‍්‍රයක් ඇති බව පෙන්වා දේ.මෙම දැල්වූ ගින්දර එළියට දිලිසෙමින් පහලට වැටෙන මාලූන්ගෙන් මාලූ වර්ෂාවක් සංකේතවත් කරන බව දක්වයි.ගායනා කරන මන්ත‍්‍රවල බලයෙන් මෙම මාලූවර්ෂාව මෙන් මුහුද මාලූන්ගෙන් වැඩිවේ යැයි ඔවුන් විශ්වාස කළ බව පෙන්වා දේ. එසේම මෙම තෝබියානුවන් මත්ස්‍ය කර්මාන්තයේ යෙදෙන විට තරු උපයෝගි කොට ගෙන තම ගමන් මාර්ගය සොයා ගැනීමට ඔවුන්ගේ අභිචාරමය කි‍්‍රයාවන් හේතු වී ඇති බව දක්වයි.
             ජේම්ස් පේ‍්‍රසර් අධ්‍යයනය කළ බැටැක් ගෝත‍්‍රය ආශ‍්‍රයෙන් දක්වන කරුණුද ප‍්‍රාථමික සමාජයන්හි අභිචාර වල වැදගත්කමට උදාහරණ සපයයි.ඔහු දක්වන පරිදි එම සමාජයයේ දරුඵල නැතිවී ගිය කාන්තාවන්ට එයින් අත්මිදීම සඳහා අභිචාරක‍්‍රම යොදාගන්නා බව පෙන්වා දේ.එහිදී දරුවකුගේ අනුරුවක් සාදා එම අනුරුව දරුපලනැති කාන්තාවකගේ ඇකයේ තබා නැලවිලි ගී ගායනා කරමින් නළවා සුරතල් කරනු ලබන බව පෙන්වා දේ.එමඟින් එකී කාන්තාවන්ට දරුපල ලැබෙන බව ඔවුන් විශවාස කර ඇත.
                මෙම අභිචාරමය ක‍්‍රියාවන් අද සමාජයයේ යම් යම් මිනිසුන්ගේ විශවාසයන් හා සමඟද සමාන කමක් දක්වයි.උදාහරණයක් වශයෙන් අදද පොළොන්නරුවේ ඇති ශිව ලිංගය හා සම්භන්ධ වත් පිළවෙත් දැක්විය හැකිය.එම විශවාසයට අනුව දරුපල නැති කානතාවකට මෙම ශිව ලිංගය මත හිඳගැනීම තුළින් දරුපල හිමිවන බවට ඇති විශ්වාසය දැක්විය හැකිය.
      තෝටමායනය තුළදීද  ඕස්ටේ‍්‍රලියාවේ ප‍්‍රාථමික වැසියන් චුයින්ගා නැමැති කැන්ගරුවාගේ ඇට කැබැල්ලකට දක්වන ගෞරවය හා පිළිගැනීම එම සමාජය තුළ ඇති බව දක්වයි.කරුණකි.එනම් සමාජයේ සාමාජිකයන් විසිරී සිටීම වෙනුවට අභිචාර විශ්වාසයන් මඟින් සියලූ දෙනාම එක් විශ්වාස පද්ධතියක් තූළට එක් ජීවන ක‍්‍රමයක් තුළට එක්තැන් වීම මේ මඟින් සිදුවූ බව ඔහු දක්වය.එම ඇටකැබල්ල අදහන්නන් එක් සමාජයක සාමාජිකයන් ලෙස ඔවුන් සලකයි.මේ අනුව සමාජයේ සාමාජිකයන් එකතු කරන සහ ඩුර්කයිම් දක්වන පරිදි සමාජ ඒකාබද්ධතාවය මේ තුළින් සිදු වීම වැදගත් කරුණක් ලෙස දැක්විය හැකිය.
           එසේම සජීවි දෘෂ්ටිය තුළදී මැනා යන ගුප්ත බලවේගයද මුලූ විශ්වය පුරාම පැතිරී ඇති බලයක් ලෙස සලකන බව මැරාට් දක්වයි.මේ පිළිබඳව ඔවුන් විශ්වාසයන් ගොඩ නගා එයින් තමාගේ සාර්ථකත්වය අපේක්‍ෂා කරන් ලබයි.
           මේ ආදී කරුණු සමස්ථයක් ලෙසට ගත් විට පෙනී යන කරුණක් වන්නේ ප‍්‍රාථමික වැසියන් අධිභෞතික බලවේග සහ ගුප්ත විශ්වාස සමඟ මිනිසුන් දැඩිව සම්භන්ධ වී සිටින බවයි.එම සබඳතාවය ඈත අතීතයේ සිටම සවිඥානිකව අද දක්වාම පවත්වාගෙන එන අතර එයින් යම් සන්තෘෂ්ඨියක්,  සහනයක් ප‍්‍රාර්ථනා කරනු ලබයි.කෙසේ වුවත් තාක්‍ෂණය විද්‍යාව දියුණු වුවත් එම විශ්වාස පද්ධතීන් මනිසුන්ගේ ආකල්පයන් එම සිත් වලින් ඉවත් කරවීමට නොහැකිවී ඇත.
         උක්ත දැක්වූ අභිචාර පිළිබඳ විමර්ශනය කිරීමේ දී ප‍්‍රාථමික සමාජය පිළිබඳ විශ්වාස පද්ධතිය හදුනා ගැනීමට හැකිය.ඒ තුළින් ප‍්‍රාථමික ජනයාගේ ජීවන ක‍්‍රමය මෙම විශවාස පද්ධතිය හා කෙසේ බැඳී ඇත්ද යන්න පිළිබඳව අවබෝධයක්් ලබා ගැනීමට මෙම අභිචාර වැදගත් වේ.ප‍්‍රාථමික සමාජයයේ පවතින සමාජ ප‍්‍රතිසංස්කරණ සහ ජීවන ප‍්‍රතිසංස්කරණ උත්සව වල සැබෑ අරුත තේරුම් ගැනීමට හැකිය.ප‍්‍රාථමික සමාජයයේ යම් යම් සිදුවීම් වලදී අභිචාරමය උත්සව පවත්වනු ලබයි.තහංචි බිඳ දැමූ අවස්ථාවන් වලදී එයින් සිදුවූවායැයි විශ්වාස කරන වරද දෝෂය නිවැරදි කර ගැනීමට එම උත්සව ආදිය පවත්වයි.එයින් සිදුවූ චිත්ත පීඩාව නැතිවී යථා ජීවිතය සාර්ථක කැගැනීමට මෙම අභිචාර වැදගත් වූ බව කිව හැකිය.
          එමෙන්ම මිනිසුන්ගේ ආතතිය ආවේග පාලනය ආදිය අයහපත් ප‍්‍රතිපලවලට යා නොදී ආරක්‍ෂාකාරී ලෙස පවත්වාගැනීමට අභිචාර උපයෝගී වේ.ඒ අනුව මරණය, නියඟය, අස්වැන්න අහිමිවීම, ලෙඩරෝග හටගැනීම, ආදිය තුළදී මිනිසාට වැළැක්විය නොහැකි වීම මිනිස් බලාපොරොත්තු සුන්වීමකි.මෙවන් අවස්ථාවලදී මිනිසුන් ඉච්ජාභංගත්වයට පත් වීමසිදුවේ.මෙවැනි අවස්ථාවලදී නොපෙනෙන බලවේග තුළින් පිහිටපැතීම සිදුකර ඇත.ඒ අනුව මනුෂ්‍ය කි‍්‍රයාකාරිත්වයන් යහපත් අයුරින් පවත්වාගෙන යාමට මෙම අභිචාර වර්තමාන සමාජයයේ වැදගත් වන්නට ඇත.ඒ අනුව මානසික වශයෙන් ප‍්‍රාථමික සමාජයයේ වැසියන් තුළ අර්බුධකාරීත්වයක් මතුවීම වැළැක්වීමෙහිලා ජීවන ක‍්‍රමය සමාන්තරව පවත්වාගැනීමෙහිලා අභිචාර ආදිය ඉතාවැදගත් කාර්යයක් එම සමාජය තුළ ඉටුකර ඇති බව දැක්විය හැකිය.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
        මිනිසා ආරම්භයේ සිටම ගොඩනගාගත් යම් යම් විශ්වාස පද්ධති තුළ එල්බගෙන එය තම ජීවිතයට සම්භන්ධ කොට ගත් ජීවන ක‍්‍රමයක් ප‍්‍රාථමික ජනයා තුළ පැවතිණි.එම විශ්වාස සම්ප‍්‍රධායයන් එම ප‍්‍රාථමික ජනයාගේ එදිනෙදා ජීවිතයේ අත්දුටු ගැහැටවලින් මිදීම අරමුණුකොට ගෙන සමාජය තුළ සංස්ථාපණය කරගෙන ඇත.ජීවිතයේ උපරිම සතුට සොයා යන මිනිසුන් දුක් කම්කටොලූ අවස්ථාවන් මඟහැර යාමට මිනිසා සහජය කොට ගත්තකි. නමුත් එය මඟහැර යා නොහැකි දෙයක් ලෙසට සමාජ චින්තාවන් ගොඩනැගීමත් සමඟ ඒ සඳහා යම් යම් කි‍්‍රයාවන් ඇතිකරගත්හ.මේ තුළින් යම් යම් බලාපොරොත්තු ඉටු වේ යැයි නොපෙනෙන බලවේග තුළින් බලාපොරොත්තු වීම සිදුවිය.මෙම කි‍්‍රයාකාරකම් පද්ධතිය අභිචාර ලෙස හදුනාගත් බව උක්ත ලිපිය තුළින් පැහැදිලි වේ.
             මේ අනුව අභිචාර ක‍්‍රමයන් එදා සිට අද දක්වාම මිනිස් අවශ්‍යතාවයන් මඟින් හැඩගැසී පවතී.එනම් එක එල්ලේම බැහැර කළ නොහැකි මිනිස් විශ්වාසන් හා බැඳී පැවතීම එයට හේතුව වී ඇත.කෙසේ වෙතත් මෙම අභිචාරමය ලක්‍ෂණ තුළින් ප‍්‍රාථමික ජනයාගේ ජීවන ක‍්‍රමය හදුනා ගැනීමෙහිලා ඉතා වැදගත් වේ.එමෙන්ම නූතන මිනිසාගේ ජීවන ක‍්‍රමයන්ද අවබෝධ කරගැනීමෙහිලා මෙම අභිචාරයන්ගේ වත් පිළිවෙත් යොදාගත හැකිය.මේ අනුව මිනිසාගේ භෞතික දේ තුළින් ප‍්‍රථිථල නොලද අවස්ථාවන් වලදී නොපෙනෙන බලවේගවල පිහිට ලබා ගැනීම සඳහා මෙම අභිචාර වත් පිළිවෙත් උපයෝගිකරගන්නා බව දැක්විය හැකිය.
            මේ නිසා අභිචාර මිනිසුන්ගේ යහපත් අයහපත් බලාපොරොත්තු විශ්වාසයන් වෙනුවෙන් තර්කනයෙන් තොරව හුදු විශ්වාස පිළිගැනීම් මත පමණක් පදනම්වගොඩ නැගී පවතින සමාජයේ සංස්කෘතියට බද්ධව ජනවිඥානය පදනම්ව පැවතීගෙන එන්නනක් ලෙස දැක්විය හැකිය.
යූ . එ් . රුවන් කුමාර
         
(BA.sp.(hon), MA- peradeniya, HRM.dip)